راهنمای جلوگیری از حمله فیشینگ در ارزهای دیجیتال+راهکارهای امنیتی

حمله فیشینگ (Phishing) یک روش تقلبی است که در آن مهاجمان سایبری به دنبال اطلاعات حساس و مهم از افراد، مانند نام کاربری، رمز عبور، اطلاعات بانکی یا اطلاعات شخصی دیگر، می‌باشند. معمولاً در این نوع حملات، مهاجمان به عنوان موسسه‌های معتبر یا سازمان‌هایی که فرد مورد نظر با آن‌ها ارتباط دارد، نقش می‌بندند. آنها اغلب از ایمیل‌هایی با عنوان جذاب یا نگارشی متقلب استفاده می‌کنند تا فرد را به ارائه اطلاعات شخصی خود به عنوان جواب به درخواست مزبور تشویق کنند.

مثال‌هایی از فیشینگ شامل ارسال ایمیل‌هایی به طور دلخواه که به نظر می‌رسد از بانک‌ها، شرکت‌های معتبر، سازمان‌های دولتی یا حتی دوستان یا همکاران فرد می‌آید، با هدف جلب اعتماد و استخراج اطلاعات حساس می‌باشد. این اطلاعات سپس ممکن است برای دستیابی به اهداف مختلفی مانند سرقت هویت، دسترسی به حساب‌های بانکی، یا انجام فعالیت‌های تقلبی و سایبری دیگر استفاده شود.

تاریخچه فیشینگ

تاریخچه فیشینگ به دوران اولیه اینترنت بازمی‌گردد و از آن زمان به عنوان یکی از روش‌های قدیمی و پرکاربرد حملات سایبری شناخته شده است. در ادامه، تاریخچه فیشینگ را به صورت خلاصه بررسی می‌کنیم:

دهه ۱۹۸۰
– فیشینگ به عنوان روشی برای جلب اطلاعات شخصی و حساس در حوزه بانکداری و مالی ظاهر می‌شود.
– نخستین حملات فیشینگ به شکل ایمیل‌های جعلی با ادعای نمایندگی از بانک‌ها ظاهر می‌شوند و سعی در جلب اطلاعات حساس کاربران دارند.

دهه ۱۹۹۰
– با پیشرفت فناوری و گسترش استفاده از اینترنت، حملات فیشینگ نیز گسترش می‌یابد.
– شیوه‌های جدیدی برای انجام حملات فیشینگ، از جمله ایجاد صفحات وب جعلی و ترفیع به شکل واقعی‌تر، ظاهر می‌شوند.

دهه ۲۰۰۰
– فیشینگ به عنوان یکی از روش‌های اصلی حملات سایبری تشخیص داده می‌شود و موجب ایجاد نگرانی بیشتر میان کاربران و سازمان‌ها می‌شود.
– ظهور فناوری‌های امنیتی جدید برای شناسایی و جلوگیری از حملات فیشینگ.

دهه ۲۰۱۰
– حملات فیشینگ به طور مداوم افزایش می‌یابد و شکل‌های جدیدی به خود می‌گیرد، از جمله فیشینگ ارز دیجیتال و فیشینگ در شبکه‌های اجتماعی.
– برای مقابله با حملات فیشینگ، آموزش‌های بیشتری در مورد تشخیص و جلوگیری از آنها ارائه می‌شود و فناوری‌های امنیتی پیشرفته‌تری توسعه می‌یابد.

در کل، فیشینگ به عنوان یکی از روش‌های قدیمی و موثر حملات سایبری شناخته شده است که با پیشرفت فناوری، شکل‌ها و روش‌های جدیدی به خود می‌گیرد و از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

حمله فیشینگ چیست ؟

فیشینگ یک روش حمله سایبری گسترده است که به چندین شکل مختلف اجرا می‌شود. در زیر، تعدادی از رایج‌ترین انواع فیشینگ آورده شده است:

فیشینگ ایمیلی (Email Phishing): مهاجمان ایمیل‌هایی را ارسال می‌کنند که به نظر می‌رسند متعلق به سازمان‌ها، شرکت‌ها یا افراد قابل اعتماد می‌باشند. این ایمیل‌ها اغلب شامل لینک‌های کلیک کردنی یا فایل‌های پیوستی هستند که می‌توانند به صفحات وب جعلی یا برنامه‌های مخرب منجر شوند.

فیشینگ وب (Website Phishing): در این روش، مهاجمان صفحات وب جعلی یا متقلب ایجاد می‌کنند که به طور کامل شبیه به صفحات وب اصلی سازمان‌ها یا سرویس‌های آنلاین معتبر به نظر می‌رسند. هدف این اصالت ظاهری جعلی، جلب اعتماد کاربران و جلوگیری از شک بر اینکه آنها در حال ورود به یک صفحه متقلب هستند می‌باشد.

فیشینگ تلفنی (Phone Phishing): در این نوع فیشینگ، مهاجمان تماس تلفنی با افراد می‌گیرند و به آنها مدعی می‌شوند که از نام‌های بزرگ یا سازمان‌های معتبری هستند و سعی در جلب اطلاعات حساس دارند.

فیشینگ پیامکی (SMS Phishing): در این روش، مهاجمان پیامک‌های متقلب ارسال می‌کنند که به نظر می‌رسند از شرکت‌ها یا سازمان‌های معتبر می‌باشند و درخواست اطلاعات حساس را دارند.

فیشینگ در شبکه‌های اجتماعی (Social Media Phishing): مهاجمان از طریق شبکه‌های اجتماعی اقدام به ایجاد صفحات و پروفایل‌های جعلی می‌کنند و سپس سعی در جلب اطلاعات شخصی و حساس افراد دارند.

این فهرست فقط نمونه‌ای از انواع فیشینگ است و روش‌های دیگری نیز وجود دارند. مهمترین نکته این است که هر چه فرد بیشتر آگاهی داشته باشد و به مراقبت بیشتری از اطلاعات حساس خود بپردازد، احتمال موفقیت حملات فیشینگ کاهش می‌یابد.

انواع فیشینگ ارز دیجیتال

فیشینگ ارز دیجیتال یا Crypto Phishing یک نوع حمله سایبری است که به منظور سرقت ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای رمزنگاری شده انجام می‌شود. در این نوع فیشینگ، مهاجمان از طریق ترفیع به نام معروف یک ارز دیجیتال یا فریب به ارائه خدمات معاملاتی یا کیف پول‌های مجازی، تلاش می‌کنند تا اطلاعات حساس و کلیدهای خصوصی از کاربران را به دست آورند.

برخی از انواع فیشینگ ارز دیجیتال عبارتند از:

صفحات وب جعلی کیف پول (Phishing Wallets): مهاجمان وب‌سایت‌های جعلی ایجاد می‌کنند که به نظر می‌رسند شبیه به صفحات وب کیف پول‌های ارزهای دیجیتال معروف می‌باشند. افرادی که به این صفحات ورود می‌کنند، اطلاعات حساس خود را وارد می‌کنند و در نتیجه اطلاعات آنها به دست مهاجمان می‌افتد.

فیشینگ تبادلات (Phishing Exchanges): مهاجمان تلاش می‌کنند تا وب‌سایت‌های تبادل ارز دیجیتال را جعل کنند و افراد را به جعلی شبیه به تبادل واقعی هدایت کنند. این افراد به طور نادرست اطلاعات حساسی مانند نام کاربری، رمز عبور و کلیدهای خصوصی را از کاربران استخراج می‌کنند.

فیشینگ ایمیلی و پیامکی (Email and SMS Phishing): مهاجمان ایمیل‌ها و پیامک‌هایی را ارسال می‌کنند که به نظر می‌رسند از تبادلات معتبر یا سازمان‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال می‌آید. این پیام‌ها اغلب حاوی لینک‌های جعلی یا فراخوانی‌های جعلی برای ورود به سایت‌های جعلی هستند.

فیشینگ ترفیع (Phishing ICOs): در این حملات، مهاجمان تلاش می‌کنند تا از طریق ارائه طرح‌های اولیه پیشنهادی (ICO) جعلی، افراد را به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تقلبی و مبادله ارزهای دیجیتال تشویق کنند.

این تنها چند مثال از انواع فیشینگ ارز دیجیتال هستند. همانند سایر حملات فیشینگ، آگاهی از روش‌های حفاظتی و انجام معاملات امن از اهمیت بالایی برخوردار است تا از سرقت اطلاعات و اموال دیجیتال جلوگیری شود.

نحوه جلوگیری از فیشینگ

آگاهی و آموزش: آگاهی از روش‌های عمومی فیشینگ و آموزش به کاربران در مورد نحوه تشخیص و جلوگیری از آن بسیار مهم است. آموزش به کاربران در مورد نکاتی مانند علامت‌های تشخیص فیشینگ، عدم اعتماد به ایمیل‌ها یا پیام‌های ناشناس، و تمرکز بر اهمیت حفظ اطلاعات شخصی و حساس می‌تواند کمک کند تا افراد از حملات فیشینگ جلوگیری کنند.

بررسی ایمیل‌ها و پیام‌ها با دقت: هنگامی که ایمیل‌ها یا پیام‌های ناشناس دریافت می‌کنید، حتماً قبل از کلیک بر روی لینک‌ها یا ارائه اطلاعات حساس، اطمینان حاصل کنید که منبع آنها معتبر است. همچنین بررسی دقیق آدرس ایمیل فرستنده، املای صحیح دامنه و تطابق با ایمیل‌ها یا پیام‌های قبلی از مهمترین نکات برای تشخیص فیشینگ است.

استفاده از فیلترهای ایمیل و آنتی‌ویروس: استفاده از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس و فیلترهای ایمیل معتبر می‌تواند به شناسایی و مسدود کردن ایمیل‌ها و پیام‌های فیشینگ کمک کند.

استفاده از تأیید دومیتری: استفاده از تأیید دومیتری (Two-Factor Authentication) برای حساب‌های آنلاین مانند ایمیل، کیف پول‌های ارز دیجیتال و سایر خدمات مهم می‌تواند امنیت حساب‌ها را به شدت افزایش دهد و از دسترسی مهاجمان به حساب‌ها جلوگیری کند.

استفاده از کلیدهای خصوصی امن: حفاظت از کلیدهای خصوصی و مشخصات ورود به حساب‌های ارز دیجیتال بسیار اهمیت دارد. همیشه مطمئن شوید که این اطلاعات به امانت و امنیت کافی نگهداری می‌شوند و به هیچ کس ارسال یا افشا نمی‌شوند.

به‌روزرسانی سیستم‌ها و نرم‌افزارها: به‌روز بودن سیستم‌ها، برنامه‌ها و نرم‌افزارهای مربوط به امنیت می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی و حملات فیشینگ کمک کند.

با اعمال این راهکارها و پیروی از نکات امنیتی، افراد می‌توانند از بسیاری از حملات فیشینگ جلوگیری کنند و امنیت اطلاعات شخصی و مالی خود را تضمین کنند.

اقدامات لازم برای شکایت از کلاهبرداری اینترنتی

گزارش به ارگان‌های انتظامی: در اولین مرحله می‌توانید به ارگان‌های انتظامی محلی خود، مانند پلیس یا اداره تحقیقات جنایی، شکایت کنید. برای این کار، می‌توانید به دفاتر محلی یا سایت اینترنتی آن ارگان مراجعه کنید و شکایت خود را ثبت کنید.

گزارش به ارگان‌های مربوطه: اگر معتقدید که کلاهبرداری مرتبط با مسائل مالی یا بانکی است، می‌توانید شکایت خود را به بانک مربوطه، سازمان تامین اجتماعی یا سازمان مربوطه دیگر (مانند سازمان توسعه تجارت ایران) ارسال کنید.

گزارش به مراکز مربوط به حفظ امنیت اینترنتی: بسیاری از کشورها مراکز مخصوص به حفظ امنیت اینترنتی دارند که می‌توانید شکایت خود را به آنها ارسال کنید. این مراکز ممکن است به نقشهای مختلفی همچون آگاهی‌بخشی، تحقیق و پیگیری اقدام کنند.

اعلام شکایت به سرویس‌دهنده: اگر کلاهبرداری مرتبط با یک سرویس اینترنتی خاصی است، می‌توانید به سرویس‌دهنده آن سرویس اطلاع دهید. بسیاری از سرویس‌ها دسترسی به گزارشات مربوط به نقض‌های قوانین خود را فراهم می‌کنند.

استفاده از وکیل یا مشاور حقوقی: در صورتی که از قوانین یا رویه‌های قضایی آگاه نیستید، ممکن است نیاز به کمک یک وکیل یا مشاور حقوقی داشته باشید تا به شکایت خود ادامه دهید و حقوق و مصالح خود را در دادگاه دفاع کنید.

مهم است که هرگز از ارتباط با کلاهبرداران یا ارسال هرگونه اطلاعات شخصی یا مالی به آنها پرهیز کنید. همچنین، حفظ همه اطلاعات و مدارک مرتبط با کلاهبرداری، شامل ایمیل‌ها، پیام‌ها، تصاویر صفحات وب جعلی و غیره، می‌تواند برای اثبات شکایت شما بسیار مفید باشد.

سوالات متداول

تعداد حملات فیشینگ در طول روز چقدر است ؟
تعداد حملات فیشینگ در طول روز به طور دقیق و قطعی مشخص نیست، زیرا فعالیت مهاجمان سایبری ممکن است متفاوت باشد و بسته به عوامل مختلف از جمله مخاطرات امنیتی جدید، تغییرات در روش‌های حمله و سیاست‌های امنیتی کاربران، متغیر باشد.

آیا فیشینگ در ایران جرم است ؟
 بله، فیشینگ به عنوان یک جرم در ایران شناخته شده است و هرگونه فعالیت کلاهبرداری در فضای اینترنت با تقلید از سایت‌ها یا سرویس‌های معتبر دیگر با ترکیبی از تقنین و تحلیل‌های مختلف محکوم به جریمه و حبس است.

برای شکایت از حملات فیشینگ چه باید کرد ؟
برای شکایت از حملات فیشینگ و اقدام به پیگیری آن، می‌توانید به پلیس فتا (پلیس امنیت فضای مجازی) مراجعه کنید. این ارگان مسئولیت پیگیری جرایم اینترنتی را دارد و می‌تواند در این خصوص کمک کند.